Wu.

Noc to niesamowity czas,inna przestrzeń... Nasze zmysły są wtedy najbardziej wyczulone i wrażliwsze na odbiór bodźców z zewnątrz . King w jednej ze swoich książek idealnie ujął to w słowach "Nocą myśli mają nieprzyjemny zwyczaj zrywania się ze smyczy." A no właśnie.Są chwile,jak ta kiedy sprzyjająca cisza i jesienna nocna aura odcina mnie na pewien czas,przenosząc do świata zdarzeń ,które pamięć unieśmiertelniła pod postacią wspomnień.Dobrych oraz złych.W gruncie rzeczy na przestrzeni czasu wszelkie zło,które nas spotkało,paradoksalnie staje się dobrym polem do wyciągania wniosków.W tym krótkim,nocnym monologu,chętnie cofnę się pamięcią,o zaledwie kilka miesięcy wstecz i podzielę spostrzeżeniami,które być może będą dla kogoś "pomocną dłonią".Jestem szczerą osobą,nie przebieram w słowach,zatem jeśli to czyni mnie wulgarną - w porządku.Na pewno jednak pozostaję w tym prawdziwa.Mam wrażenie,że minęła niemal chwila od momentu kiedy,jak uznałam "świat runął mi wręcz na głowę". A jednak - wciąż tutaj jestem.Dziś widzę,że czarne chwile są zwyczajnie wpisane w karty naszego życia i nie jesteśmy w stanie ich uniknąć.Tu zacytuję: 'Nobody dies a virgin... Life fucks us all'. A no właśnie...I wiecie co?Tak naprawdę,to nic mi się nie stało! Kiedy mocno pierdolnełam o ziemię, zauważyłam,że jednak można się podnieść.Oczywiście było ciężko i potrzebowałam nieco czasu,aby przeczołgać się po niej na własnych kolanach i zacząć chociaż myśleć w lepszym niż dotychczas kierunku.Zauważyłam jedno - Wystarczyło tylko zacząć wykreślać wszystko to,co "zabija". Sytuacje,przeżycia, chwile, miejsca i ludzi. Ludzi, którzy potrafią zrobić taki rozpierdol w głowie, że człowiek ląduje u specjalisty - choć w takich chwilach zdecydowana większość,szuka kawałka sznura albo mostu.Myślę,że można jeszcze inaczej przerwać cierpienie.Ale trzeba żyć.Jutro może okazać się lepsze!Często mówię o tym na koncertach przed pewną piosenką z repertuaru.Unikajmy tej skrajnej ostateczności - bo nie jest ona drogą,ani rozwiązaniem.Każdego jednego człowieka dotyka zło.Każdy człowiek jest indywidualnością.Nie porównujmy się do nikogo,ani nie licytujmy progu bólu i tego co nas spotkało i sprawiło,że na chwilę dłuższą,czy krótszą zwyczajnie pernamentnie się zagubiliśmy.Doceńmy to,co mamy.Doceńmy unikatowość najmniejszych spraw i rzeczy.Nie starajmy się zmieniać ludzi i świata - Zmieńmy samych siebie,stając się wartością i nadzieją dla nich.Pokochajmy siebie i nauczmy się walki.Pomyśl krótko ,kimkolwiek jesteś i to czytasz: Dlaczego wybierać "ostateczność" w takiej formie? Jeżeli człowiek nie ma już nic do stracenia,to dlaczego nie może budować pragnień od nowa? Wszystko siedzi w naszej głowie.Życie czasami bywa więzieniem,gdzie okrutnym strażnikiem staje się ktoś,kogo kochasz.Ale nie ma takiego więzienia,z którego nie można uciec.A w większości przypadków najsurowszym więzieniem i jego stróżem jesteśmy my,zamknięci w czeluściach własnej głowy.Na niektóre rzeczy,ludzi po prostu nie mamy wpływu,jednak ZAWSZE mamy wpływ na nas samych! Dlatego z tego miejsca,tak na lepszy sen.. życzę Wam tego,abyście zawsze starali się doszukiwać w gorszych chwilach,tych pozytywnych aspektów.Przecież nic od razu nie musi oznaczać końca.Wręcz przeciwnie! Niech dla każdego z Was każdy koniec stanowi nowy,lepszy i silniejszy POCZĄTEK ;) #PeaceandLove :)